Pelle Menke

Als Amsterdam Smart City netwerk bijten we ons vast in complexe stedelijke transitievraagstukken. Ze zijn complex omdat doorbraken nodig zijn; van kleine doorbraakjes, tot grotere systeem doorbraken. Denk aan bewegingen rond; organisatie-overstijgend werken, domein-overstijgend werken, en van competitief naar coöperatief. Als netwerk zetten we samenwerkingsprojecten op waarin we gaandeweg ondervinden met wat voor barrières we te maken hebben en wat voor doorbraken er nodig zijn.   

Tijdens ons jaarlijkse Partnerdiner op 2 april, hadden we het samen met eindverantwoordelijken van onze partnerorganisaties over de strategische dilemma’s die spelen bij transitievraagstukken. Als gespreksstarters gebruikten we onze lopende onderwerpen van 2024: De coöperatieve metropool, de ondergrond, de circulaire metropool en drijvende wijken. De gesprekken aan tafel gingen echter over wat er aan de basis staat van het werken aan transitievraagstukken. Zo ging het bijvoorbeeld over; het samenwerken aan visies en scenario’s, leiderschap, burgerlijke ongehoorzaamheid en de kracht van coöperaties. In dit artikel bespreek ik beknopt een aantal onderwerpen die onder de aandacht werden gebracht door onze gasten.

Belangen en visie organiseren
Bij een vraagstuk of onderwerp als de ondergrond, gaan we het al snel hebben over de data en de oplossingen. Dat is ‘te makkelijk’. Technisch gaat het allemaal wel kunnen, maar als we daar te snel beginnen met de oplossing lopen we over een aantal jaar weer vast. Het is belangrijk om eerst een stapje terug te doen en een gedeeld belang en gedeelde visie te organiseren.

Hoe je belanghebbenden verzamelt, en de methode om tot een gedeelde visie te komen, dat is wat meer aandacht verdient. Neem het ondergrond vraagstuk als voorbeeld. Op welke schaal organiseer je daarvoor de belanghebbenden? Aan de oppervlakte hebben we Gemeentelijke en Provinciale grenzen, maar in de ondergrond liggen netwerken van kabels en leidingen die op andere schaal zijn geïnstalleerd en hebben we te maken met bodemtypologieën met verschillende behoeften.  

Samen voorstellen en voorspellen
Dat waar je naartoe wilt werken, dat moet van iedereen voelen. Het is belangrijk om een setting te creëren van gedeeld eigenaarschap, waarin iedereen zich ook gehoord voelt, en dat je voelt dat de mensen met wie je gaat samenwerken ook voor jouw belangen op zullen komen. Naast het komen met een visie, is het belangrijk om te werken aan scenario’s en die samen te doorleven. Je moet het dan niet alleen hebben over waar je heen wilt, maar ook uitwerken wat er gebeurt als je niets doet of als het helemaal verkeerd uitpakt.

De scenario’s zouden op waarden moeten rusten. Het beeld wat bij de scenario’s hoort is veranderlijk, maar de waarden niet. Samen ben je continu in samenspraak over wat de waarden betekenen voor het verhaal dat je creëert.

Leiderschap en een interdisciplinaire werkwijze
Transitievraagstukken en bovenstaande aanpakken verdienen een bepaald soort leiderschap. Zo zou een leidinggevende bijvoorbeeld een veranderlijke en faciliterende houding moeten tonen, en moet hij/zij vanuit waarden werken die inspireren en verbinden. Het zou meer moeten gaan over het faciliteren van doeners, het stimuleren van doelgericht samenwerken in plaats van taakgericht en ruimte bieden voor menszijn en persoonlijke expertises. Met dit laatste wordt verwezen naar een stukje burgerlijke ongehoorzaamheid. Om dingen die we belangrijk vinden in gang te zetten moeten we soms even los kunnen denken van onze organisatiestructuren en functies. We zouden wel wat vaker mogen appelleren aan ons menszijn.

Meer faciliteren en minder hiërarchie helpt ons om beleid en praktijk dichter bij elkaar te brengen. Als je naar de uitvoering gaat mag de kracht verplaatsen naar de uitvoerders. De machtsverschuivingen tussen leidinggevenden en de doeners, met specifieke rollen en expertises, mag in een constante wisselwerking rond gaan.  
Ook interdisciplinair samenwerken aan transitievraagstukken zal nog meer moeten worden gestimuleerd, en misschien wel de norm moeten worden. Bij overheden en bestuurders bijvoorbeeld, zijn transitie thema’s verdeeld over domeinen als energie, mobiliteit, etc. maar de vraagstukken zelf zijn domein overstijgend. Als voorwaarde zou je kunnen stellen dat je altijd twee transities aan elkaar moet koppelen. We zouden meer inspirerende voorbeelden moeten laten zien waarbij verschillende domeinen en transities aan elkaar worden gekoppeld, door bijvoorbeeld overheden.    

Publiek-privaat-civiel
Publieke, private en civiele partijen zouden nog meer naast elkaar aan tafel mogen, in plaats van tegenover elkaar. Bedrijven kunnen verzuild zijn, of zich zo voelen, en zouden nog meer om zich heen kunnen kijken en samenwerken. Niet alleen met overheden, maar ook met civiele organisaties. Er zijn vaak meer gezamenlijke belangen dan we denken.

In een beweging naar niet-competitief samenwerken kunnen coöperaties een belangrijke factor zijn. Wanneer je meer autoriteit bij coöperaties neerlegt, weet je zeker dat er in de basis voor een wijk, een stad, haar inwoners, een publiek belang wordt gewerkt. Er liggen dan ook veel kansen bij een faciliterende houding vanuit de overheid naar coöperaties toe, en in de samenwerking tussen bedrijven en coöperaties.
 
Er zijn tijdens dit diner veel onderwerpen aan bod gekomen waar we met het netwerk mee aan de slag kunnen in onze programmering. De input wordt gebruikt voor onze lopende vraagstukken en we gaan de komende tijd in gesprek met partners om te kijken of we van start kunnen met verdiepende sessies of het ontwikkelen van methoden op (enkele van) deze onderwerpen.
<em>Wil je doorpraten over deze onderwerpen, met ons - of een van onze partners? Mailen kan naar pelle@amsterdamsmartcity.com*

During our 23rd Demo Day on April 18, 2024, Ruben Polderman told us more about the philosophy and method of Socratic Design. It's important for a city to collectively reflect on a good existence. Socratic Design can be a way to think about this together, collectively.
 
Thinking and Acting Differently with Socratic Design
Together with his colleagues at the Digitalization & Innovation department of the Municipality of Amsterdam, Ruben explored how a city should deal with innovation and digitalization. Things were progressing well. The municipality could act swiftly; for example, promising Smart Mobility research and innovation projects were initiated with new partners. However, the transitions are heading in various directions, and progress remains limited. No matter how groundbreaking innovation is, there's a danger in trying to solve problems with the same mindset that caused them. The ability to perceive or think differently is therefore crucial. More crucial, even, than accumulated knowledge, as filosopher David Bohm suggested.
 
Through Socratic Design, we can collectively improve the latter. You work on your own presuppositions, enhance your listening skills, and deepen your understanding of our current dominant narratives to create new narratives and practices. Ruben guided us through examples and exercises to help us understand what narratives and presuppositions entail.

Narratives
"We think we live in reality, but we live in a narrative," Ruben proposes to the group. What we say to each other and how we interact creates a culture that shapes the group and its actions. Narratives are stories that guide our culture, values, thoughts, and actions. They are paradigms so deeply rooted that we no longer question them and sometimes believe there is no alternative. Our current dominant narrative has significant consequences for the Earth and humanity, and although it seems fixed, we can also create new narratives together if we choose to do so.

We must fundamentally seek a good existence within safe ecological boundaries. This should go beyond the transitions we are currently favouring, which sustain our lifestyle but just make it less harmful for the environment. If we want to create new stories with new, positive human perceptions and lifestyles, we must first examine our current narrative and presuppositions. We will need to deconstruct our current ways of living and thinking, much like the Theory U method mentioned during the previous Knowledge Session (see our recap article of this session).
 
Understanding Presuppositions
Ruben showed us various themes and images to collectively practice recognizing presuppositions. For example, a photo of a medical patient and doctors in action demonstrates that our feeling of "to measure is to know" is also crucial in healthcare. The doctors focus on the screen, the graph, the numbers, and therefore have less focus on the patient; the human, themselves. A photo of the stock market, where a group of men is busy trading stocks, also illustrates our idea of economic growth. Here too, there is a fixation on numbers. Ideally, they're green and going up, but meanwhile, we can lose sight of what exactly we're working towards and what exactly it is that we’re ‘growing’.

As a group, we discussed some presuppositions we could find in our field of work. For example, we talked about our need for and appreciation of objective data, and technologism; the belief in solutions rooted in technology and digitalization.
 
Fundamental Presupposition Shifts and New Narratives
If you flip a presupposition like Technologism and suggest that Social Interaction could be our salvation and solution to many of our problems, you set off a fundamental presupposition shift. If you translate this into practical actions or experiments, you can collectively understand how a newly created presupposition functions. As a group, we worked on this. During this session, I myself worked with an example from the field of mobility.

If I were to apply this new presupposition in the field of mobility and we look at the development of cars, perhaps we shouldn't go towards autonomous vehicles (technologism), but look for ways to motivate and strengthen carpooling (social interaction). As an experiment, you could, for example, set up an alternative to the conventional car lease plan. Employees of an organization don't all get the option to lease a car; instead, it's considered who could commute together, and there's a maximum of 1 car for every 4 employees per organization. Just like going to an away game with your soccer team on Sundays as a kid; enjoyable!
 
Read More
This session was an introduction and gave us a good initial understanding of this philosophy and method, but there's much more to discover. The method also delves into how presuppositions are deeply rooted in us, how we validate this with feeling in our bodies, and dialogue methods to collectively arrive at new values and narratives. There's more explained about Socratic Design on Amsterdam's Open Research platform.

Due to lack of space and climate change, the future of living might need to partly move on to water areas. In our history of conquering the water, the Dutch have a head start in some of the challenges associated with living on- and with water. Researchers and designers are therefore imagining and conceptualizing floating urban development. However, to make it a truly realistic and imaginable future scenario, there are more hurdles to overcome. To realize floating neighborhoods, we’ll need to find solutions for more than only the technical aspects, like; financing, community support, ecological aspects, affordability, politics, etc.

Overcoming these barriers will be difficult. We’re currently focusing on urgent (housing)crises and our collective belief on urban development is mainly focused on ‘family apartments on land’. This challenge revolves around creating imaginable and workable scenarios of urban development on water.

Hoe zetten we Data in voor leefbare straten, buurten en steden? En heb je die datasets echt zo hard nodig? "Of heb je de bewoner al voor je, kun je aan tafel, en kun je gewoon samen van start gaan met een idee?" (aldus Luc Manders).
 
Op 29 februari kwamen we in een volle Culture Club (Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten) bijeen om het te hebben over Data en Leefbare Wijken. In een fijne samenwerking met onze partner Hieroo en SeederDeBoer nodigden we verschillende sprekers en onze communities uit op het Marineterrein Amsterdam.  

Leefbare wijken op de kaart en het visueel maken van data.

Sahar Tushuizen en Martijn Veenstra (Gemeente Amsterdam) namen verschillende kaarten mee om ons te laten zien hoe visuele data weergaven worden ingezet bij het maken van verstedelijkingsstrategieën, omgevingsvisies en beleid.

Een stad is opgebouwd uit verschillende wijken en gebieden. Simpel gezegd; in sommige wijken wordt vooral ‘gewoond’, in andere gebieden vooral gewerkt, en in sommige wijken vindt er een mooie functiemenging plaats. Samen zorgt dit voor een balans, en maakt het de stad. Maar vooral de wijken met een functiemix maken fijne wijken om in te leven, aldus Sahar en Martijn. Door de spreiding van functies visueel te maken met kaarten kan je inzichtelijk maken hoe het nu is verdeeld in Amsterdam, en inspelen op de gebieden waar functiemenging misschien wel erg achterloopt. Stedelijke vernieuwing is uiteindelijk ook een sociaal project. Het gaat niet alleen over stenen plaatsen, we moeten het ook koppelen aan bereikbaarheid en/van voorzieningen.

Sahar en Martijn gebruiken hun kaarten en gekleurde vlekken om de leefbaarheid van wijken terug te laten komen in Amsterdamse visies. Maar de kaarten vertellen niet het hele verhaal, benoemen ze op het einde van hun presentatie. “We gaan ook in gesprek met inwoners hoe functies en buurtactoren worden ervaren en gewaardeerd”. Dit maakte een mooi bruggetje naar de volgende twee sprekers.  

Welzijnsdashboard.nl

Hebe Verrest (Professor aan de Universiteit van Amsterdam) nam ons daarna mee in het verhaal van welzijnsdashboard.nl. Een samenwerkingsproject tussen Amsterdamse buurtbewoners (Venserpolder) en onderzoekers van de UvA.

Dit project vond haar oorsprong in twee ontwikkelingen: Er zijn de bewoners die zich niet altijd kunnen herkennen in het beeld dat over hun wijk en economisch welzijn bestaat, en zich niet gehoord voelen in verbeterprocessen in hun eigen omgeving. En dan zijn er ook de wetenschappers die merkten dat data over levens vaak nauw economisch gestuurd is. De data en het meten ervan gebeurt op een hoog schaalniveau, en dus vroegen onderzoekers zich af hoe je op lokale schaal kunt meten met meetinstrumenten die van nature democratischer zijn.

Onderzoekers van de UvA en bewoners van de wijk Venserpolder (Amsterdam Zuid-Oost) creëerden daarom samen een dashboard. De bewoners mochten meedenken wat het dashboard allemaal voor functies had, en het belangrijkste; ze mochten samen de variabele indicatoren bedenken die ze van belang vonden voor de buurt. Met behulp van de samengestelde indicatoren konden ze hun (persoonlijke) ervaringen vertalen naar data over de leefbaarheid en staat van hun buurt. De bewoners ervaarden meer zeggenschap en gehoor, en werden steeds beter in het werken met het dashboard en het vertalen van persoonlijke ervaringen naar wat algemenere data. De onderzoekers leerden met het dashboard over het ophalen van subjectieve, maar bruikbare data. En ten slotte was het voor beleidsmedewerkers en experts een mooie middel om een mix van ‘verhalen uit de buurt’ en abstractere data te verkrijgen.  

Het project loopt nog steeds en zal worden toegepast op verschillende buurten. Voor nu sloot Hebe haar presentatie af met een belangrijke learning: "Wat de bewoners belangrijke variabelen vinden, lijken ook die te zijn waar een probleem speelt".  

Van data naar datum

Ten slotte hield Luc Manders (Buurtvolk) een inspirerend pleidooi over zijn ervaringen met interventies in kwetsbare wijken. Hoewel data zeker bruikbaar kan zijn voor het signaleren en voorspellen van problemen, wilde hij het publiek tonen dat het uiteindelijk vooral gaat om het in gang zetten van een dialoog en interventie, samen mét de buurtbewoners.

Data kan zeker bruikbaar zijn voor het signaleren en voorspellen van problemen. Het in kaart brengen van risico’s in wijken kan ons tonen waar actie nodig is, maar uiteindelijk gaat leefbaarheid en welzijn over een geleefde werkelijkheid. Het gevaar is dat we blindstaren op data en kaarten en dat we de kaarten ‘beter’ maken, in plaats van iets echt in gang zetten in de wijk zelf. Want ook daar waar de cijfers verbetering aangeven, kunnen nog steeds dingen spelen die we niet weten te vangen met onze data en meetinstrumenten.

Luc noemde zijn presentatie daarom ‘Van data naar datum’. We zouden het iets minder mogen hebben over data, en het méér moeten hebben over de datum waarop we van start gaan met een project, een initiatief of een dialoog met buurtbewoners. Het liefst gaan we zo snel mogelijk met de bewoner aan tafel en zetten we iets in gang. Het begint bij het delen van verhalen en ervaringen over de situatie in de wijk, deze gaan verder dan cijfers die hoogover zijn opgehaald. Dan kan er samen met de bewoners worden nagedacht over een interventie die de wijk ten goede zou komen. Luc benadrukte hierbij ook dat we nog in te korte termijnen denken. Projecten van 2 jaar en professionals die zich 2 jaar in een wijk vastbijten vinden we al een mooie prestatie. Maar interventies in het sociaal domein hebben langer nodig. We zouden moeten denken in investeringen van bijvoorbeeld 10 jaar, zo kunnen we samen met bewoners meer leren van elkaar en meer vertrouwen op bouwen, en hoeven we niet steeds het wiel opnieuw uit te vinden.

Luc deelde ervaringsvoorbeelden, waarbij kleine interventies positieve bij-effecten in gang zetten, en moedigde het publiek aan: "Kosten en investeringen zullen aan de voorkant komen en blijven. Maar blijf het langdurig doen, leer samen met de bewoners, en denk aan het sneeuwbaleffect dat kleine interventies in gang zetten".

Dank aan de sprekers voor hun verhalen en het publiek voor de levendige discussies na afloop. Wil je bij onze volgende Data Dilemma's zijn? De volgende editie van deze serie open events vindt plaats op 30 mei. Het onderwerp en de sprekers worden binnenkort bekendgemaakt via ons platform en LinkedIn. Tot dan!

*This article makes use of the term Inclusive Prosperity as the English translation for the Dutch word; ‘Brede Welvaart’

In The Netherlands, the concept of Inclusive Prosperity* is on the rise. Policy makers are busy defining this concept, figuring out how to put this concept into practice and what it means for their decision-making process. Together with his colleagues at the Municipality of Amsterdam, Yurhan Kwee hosts sessions on decision-making along the principles of Inclusive Prosperity. With the input he gathers, he hopes to make the decisions needed for our Inclusive Prosperity ambitions more understandable and transparent, both for Amsterdam’s administrators and councillors as well as its citizens.

Inclusive Prosperity

Inclusive Prosperity is about more than just money. It involves everything that people consider valuable, such as health, the quality of education, the environment, a safe living environment, and equal opportunities for everyone. It's about the quality of life in the present, and the extent to which this affects the prosperity of future generations or those of people elsewhere in the world.

According to the definition, used by the Municipality, there are 8 themes to consider:

1. Subjective Well-being

Subjective well-being refers to the evaluation people make of their lives. Consider the question, "How satisfied are you with life in general?"

2. Health

The theme of Health encompasses physical illnesses and conditions, as well as mental health, living with limitations, perceived health, and self-regulation and resilience.

3. Consumption and Income

The theme of Consumption and Income refers to how income provides people with the freedom and opportunities to consume, including purchasing services and goods, maintaining a financial buffer, and shaping one's lifestyle.

4. Education and Training

Thinking about the theme of Education and Training involves the transfer of knowledge and skills, socialization, and considering the education or training experiences of individuals.

5. Spatial Quality and Cohesion

Regarding the theme of Spatial Cohesion and Quality, consider the following: a qualitatively well-designed space is a crucial precondition for the perceived broad prosperity. This includes spatial design on a functional level and with a focus on the future.

6. Economic Capital

Depending on the case, consider how it relates to:

• Human capital: the combination of competencies, knowledge, and skills;
• Physical capital: material possessions, such as machinery, buildings, and infrastructure;
• Knowledge capital: intangible assets, such as research and development, data, and patents;
• Financial capital: the financial resources of households and the government (purchasing power).

7. Natural Capital

Natural Capital refers to the stock of natural resources. Consider items such as (drinking) water, food, minerals, wind-sun-water energy, biodiversity, etc. Assess whether they are sufficiently available, in shortage, or if there is damage to these resources.

8. Social Capital

The concept of Social Capital often refers to the benefits of social networks, such as access to information and resources. This involves connections within and between groups. Positive effects can lead to trust, while negative effects can lead to loneliness.

Experimenting (with Mobility related policies) in public space

The case we used during this session is the use of experiments in public space, altering mobility or travel infrastructure. The months leading up to this afternoon, Amsterdam had put different experiments into practice (e.g. de ‘knip’ and de ‘paaltjesproef’) resulting in heated discussions, about both the success and desirability of using this method.

In a more objective manner, we used the Broad Prosperity principles to argue why its either desirable or undesirable to put such methods into practice.

Results

The group agreed that these Amsterdam experiments, concerned with creating calmer, more liveable urban areas, score well within themes like; Health (less air & noise pollution), Nature (more space for green and biodiversity), Social capital (more space and opportunity to meet and interact), Spacial quality (less dangerous and more moving space) and education (experimenting, learning by doing, viewing urban planning as experimenting and an ongoing learning process). However, as this year’s backlash on the experiments showed, there are some negative aspects to consider. Examples of domains in which we found some negative aspects, were; Economy (decreased speed and efficiency), Consumption & Income (local shop- and restaurant-owners need to be flexible and could be victims of changing infrastructure) and Subjective Well-being (citizens feel used, disadvantaged, and there is ambiguity about the purpose).

We found it difficult to arrive at a common answer because advantages and disadvantages exist on each theme separately. However, there was a common notion that the success of this method is rooted in clear and transparent communication on the effects and goals of such experiment. Frustration should be minimized and the opposing arguments should be taken seriously. Furthermore, we discussed the difference between a ‘real’ experiment in which every outcome is a success, and a trial, which is used to test a policy that’s envisioned for future years. The one who initiates the experiment should have this very clear for itself.

While one of the strengths of this method is the need to value these different domains in a more equal and objective manner, it proved to be difficult in practice. We all had the tendency to give some aspects more weight than others. While we were supposed to set up an advice and practice with decision-making along the principles of Inclusive Prosperity, it turned out to be challenging to let go of our prior experience, prejudices and opinions on this subject. We weren’t sure whether this is always a negative thing, but it’s one of the considerations Yurhan took home in the Municipality’s exploration of this approach.

Together, we experienced the challenge of working together with a new concept and approach. It should be an ongoing practice and discussion, a collective effort. Sessions like these serve that purpose perfectly.

Feel free to get in touch with me if you want to know more about the municipality’s and Amsterdam Economic Board’s efforts on the topic of Inclusive Prosperity.

At the start of November, I was lucky enough to visit Barcelona for the World Smart City Expo 2023. Together with my Amsterdam Smart City colleagues and a group of our network partners, I organized -and took part in- keynotes, panel discussions, workshops and visits to international pavilions. As this was my second time visiting the Expo with our network, I was able to keep my focus on the content amidst the overwhelming congress hall and side activities. The following text describes some of my best insights and discoveries.
 
Informal Transport: Challenges and Opportunities
My mobility colleague Chris de Veer took part in a panel discussion on public transport and mobility options in urban environments. Following a plea on the implementation of micro subsidies (increasing equity and efficiency of subsidies), Chris explained the Dutch efforts to get people out of theirs cars and onto bikes and public transport, and making shared mobility solutions accessible for everyone. An important story but something I’ve been working on and getting really familiar with the past year. However, when Maria Nieto, a DU60th PhD Scholar, entered the conversation the discussion took an unexpected turn.

Maria introduced the topic of Popular, or Informal, Transport. For some years, she had been studying this topic of individuals and small scale entrepreneurs organizing ‘unregulated’ transport services. While many would say  that this is ‘just chaos on the streets’ (think of the Rickshaws in New Delhi, or the moped taxi’s in Asian countries), she argued how it’s actually quite an efficient and demand responsive service. With the help of public authorities, this source of livelihood for many could be implemented in urban mobility systems. And if electric vehicle alterations would be relatively cheaper, these entrepreneurs would be happy to help make this large fleet more sustainable overnight. Furthermore, they could help please our obsession for data on travel behaviour. These drivers know exactly where people are traveling to- and from!  

But where to start? Randolf Wilson, head of the Department of Transport at Kumasi Metropolitan Assembly (Ghana) and Ajoy Sharma, Principal Secretary at the Government of Punjab (India) shared stories from their own districts and how they’re trying to improve this sector. They explained how the main challenges revolve around unsafe working (& traffic) conditions and unregulated pricing mechanisms. In order to get a grip on these problems they are currently doing their best to map this sector. Unions play a key role in getting as many entrepreneurs registered as possible. Through these unions, governments are able to (micro)subsidize this growing sector, collaborate with the drivers, and ‘tidy up the chaos’.

This panel made me realize how every country and region is dealing with their own mobility challenges, and how extremely organized our own mobility system is.

Pikala Bikes in Marrakech
During the congress, I had the pleasure of meeting Cantal Bakker, founder of Pikala Bikes. With Pikala Bikes, she is introducing the city of Marrakech to cycling culture and the benefits it brings to people, their health and the city as a whole. Unknowingly, I had actually visited her repair café in March, when I travelled though Morocco.

With the help of financial income from bike tours, bike rentals, repairs and the café, Cantal is training and employing Moroccan youth in the cycling and tourism sector. At the same time, the growing presence of bikes in the urban environment inspires citizens to consider biking as a means of transport instead of the popular mopeds.

However, because the local government is still hesitant in giving cyclists more space in their infrastructure plans, she’s now putting extra effort in convincing local authorities of all the benefits a growing cycling culture could bring to the city. As this is one of the Netherlands’ great export products, we look forward to help her in connecting with Dutch ambassadors and high profile names within the Dutch cycling sector and add some persuasive power to the table!
 
Affordable and sustainable housing
During the final day of the Expo, I decided to join a talk on the challenges and opportunities regarding affordable and sustainable housing. While I’m not professionally involved in this sector, I do have great personal interest in this global challenge.

The panel consisted of a combination of architects, researchers and city officials. I was especially impressed by John Roberson, Chief Operating Officer for the City of Chicago. His way of talking and the Chicago projects he described were inspiring. I decided to hang on for a while afterwards to speak to him.

We had a conversation about one of the aspects of our current housing crisis that intrigues me; apart from the need for more physical buildings for housing, there also needs to be more ‘flow’ in our current housing market. There are too much house owners and tenants living in a house that’s not ‘suited’ for their current stage and situation in life. Think of; elderly who are living alone in a spacious multiple bedroom house, and a starting family cramped up in a studio. He explained to me how culture and pride make this a difficult matter; people consider their (family)homes their biggest pride and property in life. Furthermore, the longer people live and settle in a place, the harder it gets to move and build up a life and social network in a different place. To overcome this lack of flow in the housing market (e.g. elderly occupying big family homes), we shouldn’t focus on measures to get people out of their houses, but we should make housing options for elderly as attractive as possible and distributed throughout the country. Moving away from family and the social circle you’ve build up throughout life, is one of the biggest reasons not to move!
 
A big thank you to all people involved in making this International trip happen, and I’m excited to follow up with all the new people and organizations I’ve met! See you next year Barcelona!